sábado, febrero 24, 2007

pampalipas-oras.

haay... time-out muna. eto muna aatupagin ko ngayon. ^_*



You Are 50% Boyish and 50% Girlish

You are pretty evenly split down the middle - a total eunuch.
Okay, kidding about the eunuch part. But you do get along with both sexes.
You reject traditional gender roles. However, you don't actively fight them.
You're just you. You don't try to be what people expect you to be.







Your Seduction Style: The Charismatic



You're beyond seductive, you're downright magnetic!

You life live and approach seduction on a grand scale.

You have an inner self confidence and energy that most people lack

It's these talents that make you seem extraordinary - and you truly are!





Your Power Level is: 78%

You're a very powerful person, and you know that all of your power comes from within.
Keep on doing what you're doing, and you'll reach your goals.




You Are 73% Indie

You're a very indie person, and admit it, you look down a little on people who strive to be normal.
You'll indulge in a little mainstream pop culture every now and then. But for you, anything not indie is a guilty pleasure!




You Are 72% Passionate, 28% Compassionate

You are very passionate, especially when it comes to love.
In fact, it's sometimes difficult for you to tell between love and lust.
You jump in head first, and figure things out later... usually when it's all over!




Your Superhero Profile

Your Superhero Name is The Purple Crusader
Your Superpower is Willpower
Your Weakness is Stuttering
Your Weapon is Your Invisible Throwing Stars
Your Mode of Transportation is Vortex




Your Political Profile:
Overall: 75% Conservative, 25% Liberal
Social Issues: 50% Conservative, 50% Liberal
Personal Responsibility: 100% Conservative, 0% Liberal
Fiscal Issues: 100% Conservative, 0% Liberal
Ethics: 50% Conservative, 50% Liberal
Defense and Crime: 75% Conservative, 25% Liberal




In a Past Life...

You Were: An Arrogant Mathematician.

Where You Lived: New Guinea.

How You Died: Buried alive.




Your Extroversion Profile:
Sociability: High
Activity Level: Medium
Assertiveness: Medium
Excitement Seeking: Medium
Friendliness: Medium
Cheerfulness: Low




You Are Barney

You could have been an intellectual leader...

Instead, your whole life is an homage to beer

You will be remembered for: your beautiful singing voice and your burps

Your life philosophy: "There's nothing like beer to give you that inflated sense of self-esteem."









ahehehe... me part two pa yan (ay hindi.... eEeHyYyYyYaAAaAaAaaAAnNn...). kaya lang, uuwi na ko ngayon. *_*

twisted and bloated mind(s).

oh my gawd.

so many words, data, (and whatever you may call it) to fill up in my (rotten?) mind...



sa totoo lang, malapit na talagang sumabog 'tong inaagnas kong kokote.

kung baga, overloaded na 'to oh!! *turo YOU-tak* o_o

ayun.


suicidal na nga talaga siguro ako. ayokong matsugi sa uste, pero kung sa dami ba nga naman ng isinasampal na paperworks sa iyo, e ewan ko na lang kung hindi ka maglupasay sa bubog, maglululundag sa tuktok ng mt. samat, magkandaarriba sa gitna ng kalsada sa EDSA. in short, nakakatuliro na talaga itech!! naman tsang, kamusta naman ang l0lah mo!!! +_+

ayun.

hindi sa nagiging nega-thinker ako (as evident in my persuasion of being insane), kaya lang ang dami-dami kasi ng pinagagawa eh! (reklamadOOoOOor-dOOoOOor-dOOooOOooOOrrr...)


ayun.

i can.
i can do it.
i can (?) survive.
i (think) i can...
(ala... pumapasok na ata ang kaluluwa ni blow sa akin ah!! 0_0)



ayun. T_T





























(you can ignore my moment of foolishness and being corny if you want to. thank you.)

jueves, febrero 08, 2007

Sirkulo.

"I cry because I have a beautiful country which has been ravaged by its own people. I cry because I know in the days to come there will be more violence, anarchy, sadness and frustration among us. I cry because I see the opportunities wasted and lost and the many yet unborn who will have to suffer and pay the cost..."

-F. Sionil Jose, Ermita




Hindi na nakagugulat isipin ang kalagayan ng bansa natin sa kasalukuyan. Samu't saring problema and tila nagbabadya para sa paglugmok ng bayang pilit na itinatayo tungo sa apoy ng kasakiman. Marahil iisipin natin, (nating mga kabataan): "Ano pa ang halaga ng pagmamalasakit sa bayan kung sa pagmithi ng kapayapaan ay may ga-bundok na batong humahadlang dito?"



Mula pa noong panahon ng mga Kastila, nayuyurakan na ang pagkatao nating mga Pilipino. Nasaksihan ng ating mga ninuno kung gaano kasakim ang mga makamundong budhi ng mga mananakop sa atin. Marami ang natakot, nagsawalang-bahala at nagbulag-bulagan sa mga hiyaw, hagulgol at hapis ng kanilang mga kababayan. Sa kabilang banda, marami ang gumising at/o bumangon sa sarili nilang mga paa upang ipaglaban ang karapatan na sa kanilang pananaw ay nararapat lamang na makamit ng bawat isa sa atin. Iba-iba man ang naging sandata ng mga bayaning ito, iisa naman ang kanilang minithi para sa bayan na unti-unting nalulunod sa linamnam ng kumunoy -- ang Kalayaan.



Ngunit teka... sa paglipas ng panahon, kamusta na nga ba ang ating bansa na pilit ibinangon?



Kurapsyon, kahirapan, labis na pamumulitika -- iilan lamang ito sa mga isyung-panlipunan na kinakaharap ng ating bansa sa kasalukuyan. Kung iisipin natin, hindi na rin ito bago sapagkat kung babalikan pa lamang natin ang panahon ni Marcos ay tila laganap na ang mga ito. Gaya nga na nabanggit, marami rin sa ating mga Pilipino ang hindi nagsawalang-kibo na lamang at nakipaglaban para sa kapayapaan ng ating bayan -- maging kapalit man ay mga sarili nilang pawis, luha at -- dugo. At hindi rin natin maikakaila ang mga taong nagtakip ng kani-kanilang tainga't mga mata at sumunod na lamang sa takbo ng tadhana -- at para sa mga relihiyoso -- sa panahon ng inilaan ng Maykapal.



Kung isa ka sa makabagong henerasyon ng kabataan na tulad ko, marahil ay isa ka sa mga unggoy (kung wala nang mas aakma pa) na nakakulong sa isang hawla at naghihintay na lamang ng grasya ng dadapo sa kanila. "Come what may", ika nga.



Ngunit hindi ko naman nilalahat. Hanga din naman talaga ako doon sa mga kabataan na uhaw sa pagbabago at walang takot na ilathala sa sambayanan ang kani-kanilang mga saloobin, mga minimithi. Ngayon, masasabi ko na buo pa rin ang tiwala ko na "ang kabataan ay pag-asa nga bayan", ika nga ni Gat Jose Rizal.



Naniniwala ako na ang buhay ay parang isang sirkulo. Ika nga ng aking guro sa Kasaysayannoong ako ay nasa ika-apat na baitang sa mataas na paaralan: "History is repeating itself." Oo nga naman. Hangga't hindi nagigising ang BUONG sambayanan sa bangungot ng kamunduhan, hindi mawawala ang yakap ng diablo sa ating lipunan. Minsan, kailangan din nating isipin at isapuso na sa kabila ng lahat, tayo ay mga tao pa rin na uhaw na uhaw at naghahangad sa kaunlaran, sa kapayapaan.







Pero bago natin makamit ang mga ito, kailangan muna nating isaksak sa ating mga kokote ang salitang ito -- ang NASYONALISMO. :)

flying beyond the busy streets of reality.

yeeees. it's been a while, and i just feel like moving out from this harsh world.

but no matter what i do, no matter what goes through my mind,

i cannot help but to think that life is still SO beautiful.





sa madaling salita, nasasaiyo lamang 'yan (ay hindi.... E-yaAaAaAaAaAnn.) kung paano ka makikipaglaro sa takbo ng tadhana (o kapalaran ni Papa God, kung mas aakama.)












Haaaaayyyyy................. +_+