domingo, octubre 15, 2006

i (almost) got it!

Ayun. At nahatulan na nga ang madlang 2nd year kahapon sa English 102 namin. May mga pinalad, may mga hindi pinalad. At mayroon din namang mga alanganin.


Isa na ako doon.


KAHAPON. Ngaragan na nga ang lahat para sa pagpapasa ng final output sa Expository Writing. Syempre, hindi maiiwasan ang puyatan, pressure, and everything. Lalo pa't karamihan sa mga estudyante e hindi pa naaayos ang kani-kanilang mga paper. Sa kaso ko, talagang nahirapan pa ako dahil bukod sa ang hirap-hirap na nung crinitique ng content-area specialist ko (aba! mantakin mong ATENISTA pala ang loko!), e akalain mo ba namang hindi pa grineydan yung paper ko. Ewan ko ba at kung ano ang pumasok sa kukote niya para hindi niya greydan ung gawa ko. O hindi naman kaya ako ang may sala?! Ang culprit? Ewan ko.

Anyways, anyhows, anywhys, ayun na nga. Ni-rush ko na talaga yung paper ko (together with Sarrah na nagngangangawa na sa tensyon) para lang matapos na rin ang mga paghihirap na aking nadarama sa mga oras na iyon (naks, ang corni na, ang drama pa! hehe.). Ni hindi ko na nga rin idinagdag masyado yung mga pinaglalalagay ni atf, dahil alam kong gagahulin lang ako sa oras. Ayun.

After minutes of waiting...

The final verdict has arrived.

At ang resulta: tense. Sobrang tense.

As in kulang na lang e magsasasayaw ako na para bang si Sisa sa sobrang (as in sobra! swear!) tensyon at pressure.

Tapos, muntikan pang mawala ang minimithi kong mp3 player. Syempre, mega kaba naman ang lolah niyo. Buti na lang at mabait si ate (di ko alam ang neym) ng photoprints at ibinalik naman ng matiwasay ang aking minithing mp3 player. Thank's ate (di ko alam ang neym)! :)

[hindi naman ako nagpa-plug noh!?]


Aba't mantakin mong dinekwat pa pala ni LEO MARVIN BALANTE ang letter to the publisher ko kaya halos mamatay na ako sa nerbyos dahil natataranta na talaga ako! Kaya ayun, nagpaprint na lang uli ako para matapos na ang lahat ng pagdedelubyo ko.

Kaya't nung turn ko na ng magpasa ng requirements,...

"Im sorry, but I WILL NOT ACCEPT your paper UNLESS you give me the contact number of your critic."

(syempre hindi yan yung exact words, pero ganyan yung manner of approach niya sa akin.)

Anong epekto sa akin? CRY. MEGA CRY. as in DRAMA MODE.

Wala e. Hindi ko rin napigilan. Kasi nga natetense na ako masyado nyan. (Ang kulit naman eh. hehe. ;p)

PERO... (to make this long story short...) Naayos din naman ang lahat at naipasa ko din naman yung requirements ko ng mahinusay.

KAya't SALAMAT kina...

*K-Ann Domingo (para sa libreng tawag ke tita ko)
*Sarrah Andaya
*Sharyn Placido
*Tina Libiran (ikaw pala yung nag-hug sakin. awww... ang sweat!)
*Carol Lumba
*BJ Villafuerte
*Hans Lising
...(para sa mga pag-aalala ninyo. na-tats ako ng sobra) ^_^



Ayun.

Kung inaakala ninyo na natapos na dun ang lahat, aba'y nagkakamali ka dun, tsong.

Pero syempre, hindi ko na idedetalye yun.



Eto na lang....

[Salamat ke Mr. KEVIN ANTHONY S. DUMPIT para sa libreng lunch. In fairness ha, nabusog ako dun.]



But most of all, everything is impossible if it's not for Papa God for His never-ending love, patience, guidance and protection.


I praise You!


And thank you.

Ayun.
















Sa wakas, SEM BREAK NA! w-0-h-0-o !!!!!!



SLEEP... SLEEP... SLEEP.


^_^

No hay comentarios: